Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές της Κύπρου και της Ελλάδας, καλημέρα σας!

Λίγες ημέρες απομένουν από τη συνάντησή μας και ετοιμάζομαι να έλθω ως προσκυνητής στα υπέροχα εδάφη σας, ευλογημένα από την ιστορία, τον πολιτισμό και το Ευαγγέλιο! Έρχομαι με χαρά, στο όνομα του Ευαγγελίου, στα χνάρια των πρώτων μεγάλων ιεραποστόλων, ιδιαιτέρως των Αποστόλων Παύλου και Βαρνάβα. Είναι ωραίο να επιστρέφουμε στις απαρχές και είναι σημαντικό για την Εκκλησία να ξαναβρεί τη χαρά του Ευαγγελίου. Με τέτοιο πνεύμα προετοιμάζομαι για αυτό το προσκύνημα στις πηγές, το οποίο παρακαλώ όλους, με την προσευχή τους, να με βοηθήσουν να το προετοιμάσω.

Συναντώντας σας θα μπορέσω να ξεδιψάσω στις πηγές της αδελφoσύνης, τις τόσο πολύτιμες, ενώ μόλις ξεκινήσαμε μια καθολική συνοδική πορεία. Υπάρχει «μια συνοδική χάρη», μια αποστολική αδελφοσύνη που επιθυμώ πολύ και με μεγάλο σεβασμό: είναι η προσμονή να επισκεφτώ τους αγαπητούς Μακαριωτάτους κ. Χρυσόστομο και κ. Ιερώνυμο, Προκαθημένους των τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών. Ως αδελφός στην πίστη θα έχω τη χάρη να γίνω δεκτός από εσάς και να σας συναντήσω στο όνομα του Κυρίου της ειρήνης. Και έρχομαι σε εσάς, αγαπητοί αδελφοί και αδελφές Καθολικοί, που ζείτε σε αυτές τις χώρες σε μικρά ποίμνια τα οποία ο Πατέρας αγαπά τόσο τρυφερά και στα οποία ο Ιησούς, ο Καλός Ποιμένας, επαναλαμβάνει: «Μη φοβάσαι, μικρό ποίμνιο» (Λκ 12,32). Έρχομαι με στοργή για να σας φέρω την ενθάρρυνση όλης της Καθολικής Εκκλησίας.

Η επίσκεψη σε εσάς θα μου δώσει επίσης την ευκαιρία να πιω από τις αρχαίες πηγές της Ευρώπης: την Κύπρο, συνέχεια των Αγίων Τόπων στην Ευρωπαϊκή ήπειρο, την Ελλάδα, πατρίδα του κλασικού πολιτισμού. Αλλά ακόμη και σήμερα η Ευρώπη δεν μπορεί να αγνοήσει τη Μεσόγειο, μια θάλασσα που γνώρισε την εξάπλωση του Ευαγγελίου και την ανάπτυξη μεγάλων πολιτισμών. Η θάλασσά μας, που συνδέει τόσες πολλές χώρες, μας προσκαλεί να πλεύσουμε μαζί, να μην χωριστούμε ακολουθώντας ο καθένας τη δική του πορεία, ειδικά σε αυτήν την περίοδο που ο αγώνας ενάντια στην πανδημία απαιτεί ακόμη πολλή προσπάθεια και η κλιματική κρίση φαίνεται μεγάλη.

Η θάλασσα, που αγκαλιάζει πολλούς λαούς, με τα ανοιχτά λιμάνια της, μας θυμίζει ότι οι πηγές της συμβίωσης βρίσκονται στην αμοιβαία αποδοχή. Ήδη τώρα νιώθω ευπρόσδεκτος από την αγάπη σας και ευχαριστώ όλους όσους ετοίμασαν την επίσκεψή μου εδώ και αρκετό καιρό. Σκέφτομαι όμως και αυτούς που τα τελευταία χρόνια, ακόμη και σήμερα, θέλουν να ξεφύγουν από τους πολέμους και τη φτώχεια, φτάνουν στις ακτές της Ευρωπαϊκής ηπείρου και αλλού, και δεν βρίσκουν φιλοξενία, αλλά εχθρότητα και γίνονται αντικείμενα εργαλειοποίησης. Είναι αδελφοί και αδελφές μας. Πόσοι έχασαν τη ζωή τους στη θάλασσα! Σήμερα η «θάλασσά μας», η Μεσόγειος, είναι ένα μεγάλο νεκροταφείο. Ως προσκυνητής στις πηγές της ανθρωπιάς, θα ξαναπάω στη Λέσβο, με την πεποίθηση ότι οι πηγές της κοινής ζωής θα γίνουν πάλι ακμαίες μόνο με την αδελφοσύνη και την κοινωνική ένταξη: μαζί. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος, και με αυτήν την επιθυμία έρχομαι σε εσάς.

Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, με αυτά τα συναισθήματα δεν βλέπω την ώρα να σας συναντήσω όλους, όλους! Όχι μόνο τους Καθολικούς, όλους! Και σε όλους επικαλούμαι την ευλογία του Υψίστου, ενώ ήδη φέρνω ενώπιόν Του τα πρόσωπά σας και τις προσδοκίες σας, τις ανησυχίες σας και τις ελπίδες σας. Να είστε πάντα καλά!

____________________________

Bulletin of the Holy See Press Office, 27 November 2021