PAPIEŻ FRANCISZEK

ANIOŁ PAŃSKI

Plac św. Piotra
Poniedziałek, 6 stycznia 2020 r.

Drodzy Bracia i Siostry, dzień dobry!

Świętujemy uroczystość Objawienia Pańskiego we wspomnienie Mędrców, którzy, podążając za gwiazdą, przybyli ze Wschodu do Betlejem, aby odwiedzić nowo narodzonego Mesjasza. Na końcu opowiadania ewangelicznego jest powiedziane, że Mędrcy, „otrzymawszy we śnie nakaz, żeby nie wracali do Heroda, inną drogą udali się z powrotem do swojego kraju” (Mt 2, 12). Inną drogą.

Owi mędrcy, pochodzący z odległych regionów, po długiej podróży znajdują Tego, którego pragnęli poznać, po długim poszukiwaniu, podczas którego z pewnością nie brakowało trudów i perypetii. A kiedy ostatecznie osiągają swój cel, oddają pokłon Dzieciątku, adorują Je, ofiarowują Mu swe cenne dary. Po czym bez zwłoki wyruszają w drogę, by powrócić do swej ziemi. A to spotkanie z Dzieciątkiem ich odmieniło.

Spotkanie z Jezusem nie zatrzymuje Mędrców, przeciwnie, napełnia ich nowym zapałem do tego, by wrócić do swojego kraju, żeby opowiedzieć o tym, co widzieli, i o radości, której zaznali. Widać w tym styl Boży, Jego sposób objawiania się w historii. Doświadczenie Boga nie blokuje nas, ale nas wyzwala; nie więzi nas, ale skłania do wyruszenia na nowo w drogę, kieruje nas do zwykłych miejsc naszego życia. Miejsca są i pozostaną takie same, ale my po spotkaniu z Jezusem nie jesteśmy tacy jak przedtem. Spotkanie z Jezusem nas zmienia, przeobraża. Ewangelista Mateusz podkreśla, że Mędrcy wracali „inną drogą” (w. 12). Do zmiany drogi skłania ich ostrzeżenie anioła, żeby nie natknęli się na Heroda i jego knowania w obronie swojej władzy.

Każde doświadczenie spotkania z Jezusem skłania nas do obrania innych dróg, ponieważ od Niego pochodzi dobra moc, która uzdrawia serce i odrywa nas od zła.

Istnieje mądra dynamika między ciągłością a nowością – wraca się „do swojego kraju”, ale „inną drogą”. To wskazuje, że to my musimy się zmienić, odmienić nasz sposób życia, choć w tym samym co zawsze środowisku, zmienić kryteria oceny otaczającej nas rzeczywistości. Na tym polega różnica między prawdziwym Bogiem a zdradzieckimi bożkami, takimi jak pieniądz, władza, sukces...; między Bogiem i tymi, którzy obiecują, że dadzą ci te bożki, jak magowie, wróżbici, czarownicy. Różnica polega na tym, że bożki przywiązują nas do siebie, sprawiają, że stajemy się uzależnieni od bożków, i bierzemy ich w posiadanie. Prawdziwy Bóg nie zatrzymuje nas ani nie pozwala, abyśmy Go my zatrzymali – otwiera nam drogi nowości i wolności, gdyż On jest Ojcem, który zawsze jest z nami, żebyśmy wzrastali. Jeżeli spotykasz Jezusa, jeżeli doświadczasz duchowego spotkania z Jezusem, pamiętaj – masz wrócić do tych samych miejsc co zawsze, ale inną drogą, w innym stylu. Tak właśnie jest; to Duch Święty, którego daje nam Jezus, odmienia nam serca.

Prośmy Świętą Dziewicę, abyśmy mogli stać się świadkami Chrystusa tam, gdzie jesteśmy, dzięki nowemu życiu, przemienionemu przez Jego miłość.

Po modlitwie:

Drodzy bracia i siostry, szczególne pozdrowienie kieruję do braci z Kościołów wschodnich, katolickich i prawosławnych, z których wielu jutro będzie świętować Narodzenie Pańskie. Im oraz ich wspólnotom życzymy światła i pokoju Chrystusa Zbawiciela. Oklaski dla naszych braci prawosławnych i katolickich z Kościołów wschodnich.

W uroczystość Objawienia Pańskiego jest obchodzony Światowy Dzień Misyjny Dzieci. Jest to święto dzieci oraz chłopców i dziewcząt misjonarzy, którzy przeżywają powszechne powołanie do świętości, pomagając swoim rówieśnikom, będącym w większej potrzebie, poprzez modlitwę i gesty dzielenia się. Módlmy się w ich intencji.

Serdecznie witam was wszystkich, rzymian i pielgrzymów. Wśród nich pozdrawiam w szczególności pielgrzymów przybyłych z Korei Południowej oraz studentów z franciszkańskiego instytutu „Siena College” w Nowym Jorku, jak również grupę misyjną z Biassono i wiernych z Ferrary.

Specjalne pozdrowienie kieruję do organizatorów historyczno-folklorystycznego orszaku, zainspirowanego tradycjami uroczystości Objawienia Pańskiego, który w tym roku jest dedykowany terytorium Allumiere i Valle del Mignone. Pragnę wspomnieć o licznych tradycjach ludowych związanych z dzisiejszym świętem – myślę o Hiszpanii, o Ameryce Łacińskiej, o Niemczech – należy zachowywać te zwyczaje z ich autentycznym znaczeniem chrześcijańskim.

Wszystkim życzę miłego święta. I proszę, nie zapominajcie modlić się za mnie. Dobrego obiadu i do zobaczenia!