Drodzy Bracia i Siostry, dzień dobry!

Dzisiejsza uroczystość liturgiczna czci jedno z cudownych wydarzeń historii zbawienia – Niepokalane Poczęcie Maryi Panny. Również Ona została zbawiona przez Chrystusa, jednak w sposób nadzwyczajny, ponieważ Bóg zechciał, aby od chwili poczęcia Matka Jego Syna nie była dotknięta nędzą grzechu. A zatem Maryja przez całe koleje swojego ziemskiego życia była wolna od wszelkiej zmazy grzechu, była „łaski pełna” (Łk 1, 28), jak nazwał Ją anioł, i cieszyła się szczególnym działaniem Ducha Świętego, pozwalającym zawsze trwać w doskonałej relacji ze swoim Synem Jezusem; co więcej, była uczennicą Jezusa – Matką i uczennicą. A nie było w Niej grzechu.

We wspaniałym hymnie, który otwiera List do Efezjan (por. 1, 3-6. 11-12), św. Paweł daje nam do zrozumienia, że każdy człowiek jest stworzony przez Boga do tej pełni i świętości, do tego piękna, w które została przyobleczona od początku Matka Boża. Celem, do którego osiągnięcia jesteśmy powołani, jest także dla nas dar Boga, który – mówi Apostoł – „wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani” (w. 4); przeznaczył nas (por. w. 5) w Chrystusie, abyśmy pewnego dnia byli całkowicie wolni od grzechu. I to jest łaska, to jest darmowe, jest darem Boga.       

I to, co dla Maryi było na początku, dla nas będzie na końcu, po tym, jak przejdziemy przez oczyszczającą „kąpiel” Bożej łaski. Tym, co nam otwiera bramę raju, jest łaska Boża, przyjęta przez nas z wiernością. Wszyscy święci i święte przeszli tę drogę. Także najbardziej niewinni byli wszakże naznaczeni grzechem pierworodnym i walczyli ze wszystkich sił z jego skutkami. Oni przeszli przez „ciasne drzwi”, prowadzące do życia (por. Łk 13, 24). A wy wiecie, kto jest pierwszy, co do kogo mamy pewność, że wszedł do raju, wiecie to? Łotr – jeden z dwóch, którzy zostali ukrzyżowani z Jezusem. Zwrócił się do Niego, mówiąc: „Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa”. A On odpowiedział: „Dziś będziesz ze Mną w raju” (Łk 23, 42-43). Bracia i siostry, łaska Boża jest dana wszystkim; a wielu, którzy na tej ziemi są ostatnimi, w niebie będzie pierwszymi (por. Mk 10, 31).

Jednak uwaga. Nie warto silić się na spryt – odkładać ciągle na później poważny rachunek ze swojego życia, korzystając z cierpliwości Pana – On jest cierpliwy, On na nas czeka, On jest tam zawsze, żeby nas obdarzyć łaską. My możemy oszukiwać ludzi, ale Boga nie, On zna nasze serce lepiej niż my sami. Wykorzystajmy chwilę obecną! Taki jest chrześcijański sens korzystania z dnia – nie cieszenie się życiem w chwili, która przemija, nie, to jest sens światowy. Natomiast wykorzystanie dnia dzisiejszego, żeby powiedzieć „nie” złu, a „tak” Bogu; otworzyć się na Jego łaskę; przestać wreszcie koncentrować się na sobie, trwając w obłudzie. Trzeba spojrzeć w twarz własnej rzeczywistości, tacy jacy jesteśmy; uznać, że nie kochaliśmy Boga i nie kochaliśmy bliźniego, tak jak powinniśmy, i to wyznać. To oznacza rozpoczęcie drogi nawrócenia, prosząc przede wszystkim o przebaczenie Boga w sakramencie pojednania, a potem zadośćuczynić złu, wyrządzonemu  innym. Ale zawsze otwarci na łaskę. Pan puka do naszych drzwi, puka do naszego serca, aby nawiązać z nami relację przyjaźni, żeby dać nam zbawienie.

I to jest dla nas droga do tego, żebyśmy się stali „święci i nieskalani”. Nieskażone piękno naszej Matki jest niemożliwe do naśladowania, ale zarazem nas przyciąga. Zawierzmy się Jej i powiedzmy raz na zawsze „nie” grzechowi, a „tak” łasce.

Po modlitwie Anioł Pański:

Drodzy bracia i siostry, pozdrawiam was wszystkich, wiernych z Rzymu i pielgrzymów z różnych krajów. I pozdrawiam grupę od Niepokalanej, dziś, w uroczystość Niepokalanej – dzielni, zawsze są tutaj!

Dzisiaj członkowie Włoskiej Akcji Katolickiej odnawiają swoją przynależność do stowarzyszenia. Kieruję do nich pozdrowienia i życzenia dobrej drogi. Modlę się, „żeby w was kształtował się Chrystus” – jak pisze św. Paweł – i żebyście byli twórcami braterstwa.

Pozdrawiam przedstawicieli gminy Rocca di Papa, którzy dzisiaj – zgodnie z tradycją – zapalą Gwiazdę Bożonarodzeniową na „Twierdzy” miasta. Niech światło Chrystusa zawsze oświeca waszą wspólnotę.

Jak wiecie, dziś po południu nie odbędzie się tradycyjny hołd Niepokalanej na placu Hiszpańskim, żeby uniknąć zgromadzenia, zgodnie z rozporządzeniem władz świeckich, do których musimy się stosować. Ale to nie przeszkadza nam, byśmy podarowali naszej Matce kwiaty, które Jej sprawiają największą przyjemność – modlitwę, pokutę, serce otwarte na łaskę. Tego ranka, wcześnie, udałem się jednak prywatnie na plac Hiszapański, a następnie do bazyliki Matki Bożej Większej, gdzie odprawiłem Mszę św.

Wszystkim życzę miłego święta. I proszę, nie zapomnijcie modlić się za nie. Dobrego obiadu i do zobaczenia!