Drodzy Bracia i Siostry, dobrej niedzieli!

Ewangelia dzisiejszej liturgii (J 2, 1-11) opowiada nam o pierwszym znaku Jezusa, kiedy przemienia wodę w wino podczas wesela w Kanie Galilejskiej. Chodzi o historię, która uprzedza i syntetyzuje całą misję Jezusa: w dniu przyjścia Mesjasza – jak mówili prorocy – Pan przygotuje „ucztę z wybornych win” (Iz 25, 6), a „z gór moszcz spływać będzie kroplami” (Am 9, 13). Jezus jest Oblubieńcem, który przynosi „nowe wino”.

W tej Ewangelii możemy dostrzec dwie rzeczy: brak i obfitość. Z jednej strony brakuje wina, a Maryja mówi do swojego Syna: „Nie mają wina” (w. 3); z drugiej strony Jezus podejmuje działanie, każąc napełnić sześć dużych stągwi, a na koniec, wina jest tak dużo i tak jest ono wyśmienite, że starosta weselny pyta oblubieńca dlaczego zachował je do końca (w. 10). Dlatego naszym znakiem jest zawsze brak, ale zawsze „znakiem Boga jest nadmiar”, a przeobfitość w Kanie jest tego oznaką (por. Benedykt XVI, Jezus z Nazaretu, t. 1, Kraków 2007, s. 213). Jak Bóg odpowiada na brak człowieka? Nadmiarem (por. Rz 5, 20). Bóg nie jest skąpy! Kiedy daje, daje dużo. On nie daje ci trochę, On daje ci dużo. Na nasze niedostatki Pan odpowiada swoją przeobfitością.

Na uczcie naszego życia – możemy powiedzieć – niekiedy zauważamy, że brakuje wina : że brakuje nam siły i wielu rzeczy. Dzieje się tak, gdy troski, które nas trapią, nachodzące nas lęki lub destrukcyjne siły zła pozbawiają nas smaku życia, upojenia radością i smaku nadziei. Bądźmy ostrożni: w obliczu tego braku, kiedy Pan daje, daje przeobfitość. Wydaje się to sprzecznością: im większy jest w nas brak, tym większa jest obfitość od Pana. Ponieważ Pan chce z nami ucztować, na uczcie, która nie będzie miała końca.

Módlmy się zatem do Dziewicy Maryi. Niech Ona, która jest „Niewiastą nowego wina” (por. A. Bello, Maria, donna dei nostri giorni), wstawia się za nami, a w tym roku jubileuszowym niech pomoże nam na nowo odkryć radość spotkania z Jezusem.

____________________________

Po modlitwie Anioł Pański:

Drodzy Bracia i Siostry!

W minionych dniach ogłoszono, że dziś wejdzie w życie zawieszenie broni w Gazie. Wyrażam wdzięczność wszystkim mediatorom. To piękna praca – mediowanie, aby zapanował pokój. Dziękuję mediatorom! Dziękuję również wszystkim stronom zaangażowanym w [osiągnięcie] tego ważnego rezultatu. Mam nadzieję, że ustalenia będą niezwłocznie respektowane przez strony i że wszyscy zakładnicy będą mogli w końcu powrócić do swoich domów, aby znów przytulić swoich bliskich. Modlę się bardzo za nich i za ich rodziny. Mam nadzieję także, że pomoc humanitarna dotrze jeszcze szybciej i w większych ilościach do mieszkańców Gazy, którzy tak pilnie jej potrzebują.

Zarówno Izraelczycy, jak i Palestyńczycy potrzebują jasnych znaków nadziei. Mam nadzieję, że władze polityczne obu [stron], z pomocą społeczności międzynarodowej, znajdą sprawiedliwe rozwiązanie dla obu państw. Niech wszyscy powiedzą: tak dla dialogu, tak dla pojednania, tak dla pokoju. I módlmy się o to – o dialog, pojednanie i pokój.

Kilka dni temu ogłoszono uwolnienie grupy więźniów z kubańskich więzień. To gest wielkiej nadziei, który konkretyzuje jedną z intencji tego Roku Jubileuszowego. Mam nadzieję, że w najbliższych miesiącach w różnych częściach świata będą dalej podejmowane podobne inicjatywy, które umacniają zaufanie na drodze ludzi i narodów.

Pozdrawiam was wszystkich, Rzymian, pielgrzymów, młodzież Niepokalanej, siostry augustianki z Polski, grupę wiernych z Gwatemali z wizerunkiem Señor de Esquipulas oraz uczniów szkół „Pedro Mercedes” w Cuenca, „Jan Paweł II” w Parla w Hiszpanii oraz Piggott School w Wargrave w Anglii. Pozdrawiam młodych i misjonarzy z ruchu Operacja Mato Grosso; wiernych z okręgu duszpasterskiego dzielnicy Guizza w Padwie, z Malgrate, Civate, Lecco Alta i Locorotondo, a także grupę „Specjalni Przyjaciele” z Este.

W tych dniach modlitwy o jedność chrześcijan nie ustawajmy w proszeniu Boga o cenny dar pełnej komunii między wszystkimi uczniami Pana. I zawsze módlmy się za udręczoną Ukrainę, za Palestynę, Izrael, Mjanmę oraz za wszystkie ludy cierpiące z powodu wojny.

Wszystkim życzę dobrej niedzieli i proszę, nie zapominajcie modlić się za mnie. Smacznego obiadu i do zobaczenia!