Speaker:

Drodzy bracia i siostry, biblijną relację o śmierci Mojżesza poprzedza jego duchowy testament. Jest on świadectwem jego wiary w Boga, który jest wierny, sprawiedliwy i prawy (por. Pwt 32, 3-4). Jest wspomnieniem o dziejach ludu, który kształtował się i wzrastał w  wierze w Boga Abrahama, Izaaka i Jakuba. Mojżesz umierając miał sto dwadzieścia lat, lecz jak podkreśla Biblia „wzrok jego nie był przyćmiony” (Pwt 34, 7). Jego spojrzenie pozwalało mu z jasnością przekazywać dziedzictwo długiego życia i doświadczenie wiary. Tak, historia życia musi być przekształcona w świadectwo, a ono musi być rzetelne. Wskazują na to teksty Ewangelie, które uczciwie opowiadają historię Jezusa, czy Dzieje Apostolskie, relacjonujące dzieje początków Kościoła. Dzisiaj, często brakuje wiedzy o Kościele, która pochodziłaby od świadków historii wiary współczesnej wspólnoty kościelnej. Byłoby dobrze, gdyby katecheza rozpoczynała się doświadczenia osób starszych, od ich świadectwa o życiu, o ich słabościach, które należałoby naprawiać, czy korygować. Niech ich doświadczenie, pamięć i świadectwo, pomogą młodym odnaleźć właściwe drogi życia, by kiedyś wszyscy mogli wejść razem do Bożego Królestwa miłości i prawdy.

Santo Padre:

Saluto cordialmente i pellegrini polacchi. Quest'anno, nel cammino di penitenza quaresimale, digiuniamo e chiediamo a Dio la pace, sconvolta dalla guerra in corso in Ucraina. In Polonia, voi ne siete testimoni accogliendo i rifugiati e ascoltando i loro racconti. Mentre ci prepariamo a vivere un giorno speciale di preghiera nella solennità dell'Annunciazione del Signore, chiediamo che la Madre di Dio sollevi i cuori dei nostri fratelli e sorelle afflitti dalla crudeltà della guerra. L’atto di consacrazione dei popoli al suo Cuore Immacolato porti la pace al mondo intero. Vi benedico di cuore.

Speaker:

Pozdrawiam serdecznie pielgrzymów polskich. W tym roku, na drodze wielkopostnej pokuty, pościmy i prosimy Boga o pokój, zburzony przez wojnę toczącą się na Ukrainie. W Polsce jesteście świadkami tego, przyjmując uchodźców i słuchając ich relacji. Przygotowując się do przeżycia szczególnego dnia modlitwy w uroczystość Zwiastowania Pańskiego, prośmy, by Matka Boża utuliła serca naszych braci, doświadczanych okrucieństwem wojny. Niech Akt Poświęcenia narodów Jej Niepokalanemu Sercu wyjedna pokój dla całego świata. Z serca Wam błogosławię.