PODRÓŻ APOSTOLSKA OJCA ŚWIĘTEGO FRANCISZKA
DO BUŁGARII I MACEDONII PÓŁNOCNEJ
[5-7 MAJA 2019]

HOMILIA PODCZAS MSZY ŚW. Z PIERWSZĄ KOMUNIĄ ŚW.

Rakowski, 6 maja 2019 r.

[Multimedia]

---

 

Drodzy bracia i siostry, Christos vozkrese!

Cieszę się, że mogę pozdrowić chłopców i dziewczęta, którzy przystąpią do Pierwszej Komunii Świętej, a także ich rodziców, krewnych i przyjaciół. Do wszystkich kieruję serdeczne pozdrowienie, zawierające zarazem życzenia, a którego używa się także w waszej ojczyźnie w obecnym okresie wielkanocnym: „Christos vozkrese!”. To pozdrowienie jest wyrazem radości nas, chrześcijan, uczniów Jezusa, ponieważ On, który na krzyżu oddał życie z miłości, aby zniszczyć grzech, zmartwychwstał i uczynił nas przybranymi dziećmi Boga Ojca. Jesteśmy szczęśliwi, bo On żyje i jest obecny wśród nas, dzisiaj i zawsze.

Wy, drodzy chłopcy, drogie dziewczęta, przybyliście tutaj z każdego zakątka tej „Krainy róż”, aby uczestniczyć we wspaniałym święcie, którego - jestem tego pewien - nigdy nie zapomnicie: waszego pierwszego spotkania z Jezusem w sakramencie Eucharystii. Ktoś z was mógłby mnie zapytać: w jaki sposób możemy spotkać Jezusa, który żył wiele lat temu, a potem umarł i został złożony w grobie? To prawda: Jezus dokonał ogromnego aktu miłości, aby zbawić ludzkość wszystkich czasów. Pozostał w grobie przez trzy dni, ale wiemy - zapewnili nas apostołowie i wielu innych świadków, którzy widzieli Go żywego - że Bóg, Jego Ojciec i nasz Ojciec, wskrzesił Go z martwych. A teraz Jezus żyje i jest tutaj z nami, a więc dzisiaj możemy Go spotkać w Eucharystii. Nie widzimy Jego naszym wzrokiem, ale widzimy Go oczyma wiary.

Widzę, że jesteście tutaj ubrani w białe tuniki: to ważny i piękny symbol. Jesteście bowiem ubrani świątecznie. Pierwsza Komunia Święta to przede wszystkim święto, w którym czcimy Jezusa, który zawsze chciał pozostać przy nas, i który nigdy się od nas nie odłączy. Święto to stało się możliwe dzięki naszym ojcom, naszym dziadkom, naszym rodzinom i naszym wspólnotom, które pomogły nam wzrastać w wierze.

Aby przybyć tutaj, do tego miasta Rakowski, przebyliście długą drogę. Wasi kapłani i katecheci, którzy prowadzili wasz cykl katechez, towarzyszyli wam także na drodze, która was dzisiaj sprowadza na spotkanie z Jezusem i przyjęcie Go w waszym sercu. On, jak słyszeliśmy w dzisiejszej Ewangelii (por. J 6, 1-15), pewnego dnia w cudowny sposób rozmnożył pięć chlebów i dwie ryby, zaspokajając głód tłumu, który za Nim szedł i słuchał Go. Czy zauważyliście, jak zaczął się cud? Od rąk dziecka, które przyniosło to, co miało: pięć chlebów i dwie ryby (por. J 6, 9). W ten sam sposób, wy dzisiaj pomagacie, aby dokonał się cud przypomnienia nam, wszystkim obecnym tu dorosłym, pierwszego spotkania z Jezusem w Eucharystii i abyśmy mogli dziękować za ten dzień. Dzisiaj pozwalacie nam, byśmy ponownie świętowali i celebrowali Jezusa obecnego w Chlebie Życia. Istnieją bowiem cuda, które mogą się zdarzyć tylko wtedy, gdy mamy serce takie, jak wasze, zdolne do dzielenia się, marzenia, dziękowania, żywienia ufności i szanowania innych. Przyjęcie Pierwszej Komunii Świętej oznacza pragnienie, aby każdego dnia być bardziej zjednoczonym z Jezusem, wzrastania w przyjaźni z Nim i pragnieniu, aby także inni mogli cieszyć się radością, którą chce On nam dać. Pan was potrzebuje, aby mógł dokonać cudu dotarcia ze swą radością do wielu waszych przyjaciół i krewnych.

Drodzy chłopcy, drogie dziewczynki, cieszę się, że mogę uczestniczyć wraz z wami w tym wspaniałym wydarzeniu i dopomóc wam w spotkaniu Jezusa. Przeżywacie naprawdę dzień w duchu przyjaźni, duchu radości, duchu braterstwa i komunii między wami i z całym Kościołem, który szczególnie w Eucharystii wyraża komunię braterską między wszystkimi swoimi członkami. Nasz dowód tożsamości jest następujący: Bóg jest naszym Ojcem, Jezus jest naszym Bratem, Kościół jest naszą rodziną, my jesteśmy braćmi, naszym prawem jest miłość.

Pragnę zachęcić was, abyście zawsze modlili się z tym entuzjazmem i tą radością, jaką macie dzisiaj. I pamiętajcie, że jest to sakrament Pierwszej Komunii Świętej, ale nie ostatniej Komunii Świętej. Dzisiaj pamiętajcie, że Jezus zawsze na was czeka. Dlatego życzę wam, aby dzisiaj był początek wielu Komunii Świętych, aby wasze serca zawsze były jak dzisiaj, przeżywające święto, pełne radości, a przede wszystkim wdzięczności.

 

Następnie Ojciec Święty nawiązał „improwizowany” dialog z dziećmi, korzystając z obecności tłumacza na język bułgarski.

Papież Franciszek: Drodzy chłopcy i drogie dziewczęta, witam was! Cieszę się widząc was, pragnących przystąpić do Pierwszej Komunii Świętej. Zapytam was: czy cieszycie się, że przystąpicie do Pierwszej Komunii Świętej?

Dzieci: tak!

Papież Franciszek: Czy aby na pewno?

Dzieci: tak!

Papież Franciszek: A dlaczego jesteście zadowoleni? Bo przychodzi Jezus! Powiedzmy razem: „Cieszę się, bo przychodzi Pan Jezus!

Dzieci: Cieszę się, bo przychodzi Pan Jezus!”

Papież Franciszek: A wy wszyscy tutaj zgromadzeni, by przyjąć Jezusa: czy jesteście tą samą rodziną?

Dzieci: tak!

Papież Franciszek: A jak się nazywa nasza rodzina?

Dzieci: „Kościół!”.

Papież Franciszek: Nasze nazwisko to: chrześcijanin –

Dzieci: tak!

Papież Franciszek: Jak się nazywamy?

Dzieci: chrześcijanie!

Papież Franciszek: W homilii powiedziałem, coś, co chciałbym abyście zawsze pamiętali. Mówiłem o dowodzie tożsamości chrześcijanina i powiedziałem takie słowa: „Nasz dowód tożsamości jest następujący: Bóg jest naszym Ojcem, Jezus jest naszym Bratem, Kościół jest naszą rodziną, my jesteśmy braćmi, naszym prawem jest miłość. Obecnie powiemy to razem: Bóg jest naszym Ojcem”. Teraz powtórzymy razem. Ja powiem raz jeszcze, tłumacz powtórzy i wszyscy powtórzymy razem: Bóg jest naszym Ojcem

Dzieci: Bóg jest naszym Ojcem

Papież Franciszek: Jezus jest naszym Bratem

Dzieci: Jezus jest naszym Bratem

Papież Franciszek: Kościół jest naszą matką i naszą rodziną

Dzieci: Kościół jest naszą matką i naszą rodziną

Papież Franciszek: Czy jesteśmy dla siebie nieprzyjaciółmi?

Dzieci: nie!

Papież Franciszek: Jesteśmy przyjaciółmi, Jesteśmy przyjaciółmi Wszyscy! Jesteśmy braćmi.

Dzieci: Jesteśmy braćmi.

Papież Franciszek: Naszym prawem jest miłość. Wszyscy!

Dzieci: Naszym prawem jest miłość!

Papież Franciszek: Teraz do każdego z nas przemówi Jezus. Dzisiaj będziecie się modlili do Pana Jezusa za waszą rodzinę, za waszych rodziców, za waszych dziadków, katechetów, za waszych księży, za waszych przyjaciół. Czy będziecie modlili się za nich wszystkich?

Dzieci: tak!

Papież Franciszek: Doskonale. Teraz kontynuujemy Mszę świętą przygotowując się na przyjęcie Jezusa.

* * *

Przed „Barankiem Bożym” Ojciec Święty wygłosił następującą przestrogę:

Drodzy chłopcy i dziewczęta, teraz przyjmiecie Jezusa. Nie wolno wam się rozpraszać, myśleć o innych rzeczach, ale trzeba tylko myśleć o Jezusie. Przychodźcie do ołtarza, aby przyjąć Jezusa w milczeniu. Zamilczcie w sercu i pomyślcie, że po raz pierwszy Jezus do was przychodzi. Potem przyjdzie wiele razy. Pomyślcie o swoich rodzicach, katechetach, dziadkach, przyjaciołach; a jeśli z kimś się pokłóciliście, wybaczcie mu serdecznie zanim przyjdziecie. W milczeniu podchodzimy do Jezusa.

---

Podziękowanie pod koniec Mszy św. w Rakowskim

Drodzy bracia i siostry,

Zanim zakończy się ta celebracja pragnę podziękować wam wszystkim, począwszy od obecnych braci biskupów, kapłanów, zakonników, zakonnic i rodzin. Szczerze dziękuję wszystkim zaangażowanym w przygotowanie i organizację; a także tym, którzy nie mogli uczestniczyć, ale modlili się, zwłaszcza chorym i osobom starszym.

Przy tej okazji wyrażam głęboką wdzięczność władzom kraju oraz tym wszystkim, którzy na różne sposoby współpracowali by zapewnić pomyślny przebieg mojej wizyty.