DISCORSO DI PAOLO VI
NEL V CENTENARIO DELL’EROE NAZIONALE DI ALBANIA

Giovedì, 25 aprile 1968

Carissimi figli d’Albania!

Il nostro speciale benvenuto va oggi a voi, adunati a ricordare il V Centenario di Giorgio Castriota Scanderbeg, eroe della vostra nazione e del nome cristiano, presso questa Sede Apostolica, che potete considerare vostra casa paterna.

Vi vediamo tanto volentieri: sappiamo infatti che lo spirito, con cui celebrate questa commemorazione, è quello tradizionale della vostra stirpe, che al di sopra di ogni altro interesse ha sempre posto i valori tradizionali della bessa o fedeltà a tutti gli impegni, della ndera o senso del vero onore, e della burrnìa o complesso delle virili virtù.

Di queste doti l’eroe Skanderbeg è stato come la vivente personificazione: egli ve le ha lasciate in eredità, insieme con l’attaccamento agli antichi amici della vostra patria, fra i quali questa Sede Apostolica gode di annoverarsi, perché appartiene a quelli che non si sono mai smentiti.

Tali virtù Giorgio Castriota vi ha lasciate in sacro deposito in patria, e anche nella diaspora e nell’esilio.

E se la storia vi ha visti oppressi e dispersi, la bontà di Dio ha fatto che voi, con tutti i membri del vostro giàku i shprìshur, con la fervida attività innata e con la comprensione acquisita, vi rendeste dovunque tramite di alleanze e collaborazioni, che spesso vi hanno resi anticipatori del moderno ecumenismo.

Il Nostro augurio, in questa occasione, per voi e per tutti gli Albanesi, sia dunque che la sofferenza sia sempre per voi associata al vostro tradizionale spirito eroico, e vi porga occasione e merito di servire come elemento di comprensione e di pace fra popoli e lingue differenti.

Si avvererà così il testamento di Scanderbeg, e nuovamente sarà illustrata di gloria la vostra patria, che tanto Ci è cara e che Noi benediciamo con effusione di paterno affetto.

Diamo la traduzione in lingua albanese del Discorso rivolto dal Santo Padre ai pellegrini Albanesi provenienti da varie Nazioni.

Bij fort të dashun Shqipëtarë.

Po Ju sjellim juve nji mirëseardhje të veçantë, mbassi qenkeni mbledhun për të kujtuem Pesëqindvjetoren e Gjergjit Kastriot Skanderbegut, fatosit të Kombit t’uej e të Krishtenimit, përanë kësajë Selije Apostullike, të cillën mund e njehni si shtëpinë t’uej.

Na po ju shohim me të kënaqun, sepse e diejmë se shpirti me të cillin ju e kujtoni ketë rasë âsht se asht shpirti i hershëm i fisit t’uej, i cilli gjith here përmi çdo interres ka vum vëlernat e trashigueme të besës, të nderës e të burrnísë.

Të tilla virtyte i ka bam nji me vehten e vet fatosi Skanderbeg, e juve ju a ka lanun trashigim; bashk me lidhëninë e pandame me miqt e vjetër të Atdheut t’uej, ndër të cillët kjo Seli Apostullike gëzohet tue u radhitun, mbassi njehet ndër ata qi gjalën kurr nuk ju a luejtën.

Këto virtyte Gjergj Kastrioti ju i ka lanun amanet në Atdhe, edhe në kurbet e në mergim.

Mirë se historija ju ka pam të shtypum e të shpërndam, por dora e dashun e Perendisë ka bam qi ju e gjith gjaku i juej i shprishur, me gjallni qi keni me të lem, e me të njoftuna të fitueme, u bât urë miqasish e bashkpunimesh, ku keni dalun parardhësit e ekumenizmit modern.

Urimi i ynë në ketë rase, pra, për ju e për gjith Shqipëtarët, asht qi vujtja të bashkohet në ju përherë me shpirtin t’uej heroik qi keni nga të Parët e të ju japë resë të shërbeni porsi element bashkkuptimi e pagje mes fisesh e gjuhësh të çame ndër veti.

Do t’vërtetohet kështu testamendi i Skandërbeyut, e do të shkëlqejë me meritime të reja Atdheu j juej të cillin na e kemi kaq shum për zemër dhe e bekojmë me gjith shpirt.